الیاس

نه!!! همین لباس زیباست نشان آدمیت

شعر بالا به دو گونه قابل خواندن است، گونه ای که نشان آدمیت را محدود در لباس زیبا  میبیند و نوعی دیگر که پوشیدن لباس زیبا را شرط لازم ولی ناکافی برای آدمیت میداند.

با توجه به معانی که از کلمات به ظاهر ساده بالا آورده ام( معانی از کتاب فرهنگ معین برگرفته شده است)، معنی شعر از نظر من این گونه است:

انسان موجودی شریف است اگر آدم باشد.

البته همانطور که گفتم لباس زیبا شرط لازم برای آدم بودن است، اما این شرط کافی نیست، اما لباس چیست؟

لباس، آن چیزی است که بر تن میپوشند برای مستور داشتن تن در مقابل دیده دیگران، البته همین لباس  به خاطر آراسته بودن انسان به زیور  زیبایی دوستی، روز به روز به سمت زیبایی حرکت کرده، لباس را شاید بتوان معادل حجاب نیز در نظر گرفت، حجاب همان چیزی که بدن را از دیده شدن محفوظ میدارد، بالاخره هر انسانی به نوعی حجاب را رعایت میکند، البته گروهی طبیعت گرا هم وجود دارند که اصولا معتقدند انسان باید کاملا طبیعی زندگی کند و لباس نمیپوشند شاید این عده اگر سعدی زنده بود از دید او در رده انسان قرار نمیگرفتند. به نظر من از دید سعدی قرار گرفتن در رده انسان یکی از شروطش داشتن لباس است. لباس فقط پوشاننده بدن نیست، لباس میتواند هر نوع حجابی بین انسانها باشد، حجاب اصولا به وجود آورنده فاصله بین انسانهاست، گاه این فاصله بسیار مفید است ولی گاهی این حجابها اطراف فرد را طوری احاطه میکنند که توانایی دیدن را از او سلب میکنند.

همه شنیده ایم که فردی  که لباس روحانیت به تن دارد، ملبس به لباس پیامبر خوانده میشود یا عالم را ملبس به لباس علم میدانند همچنین شنیده ایم یکی از مکرهای شیطان تلبیس است،که به معنی پوشیدن لباس دیگران است و خود را چون آنان نشان دادن است،  بسیاری از ما با پوشیدن لباسهای مختلف برای خود شخصیتهای متفاوتی در نظر میگیریم و احساس میکنیم لباس حرمتی برای انسان ایجاد میکند، این احساس همان حجابی است که اطراف انسان را در بر میگیرد و مانع از دیدن میشود ، لباس فی نفسه هیچ حرمتی ندارد، این گوهر انسان بودن است که به هر لباسی  شرافت میبخشد، همین گوهر است که دی شیخ را با چراغ گرد شهر میچرخاند و در نهایت چنین نتیجه میگیرد، گشتم، نبود، نگرد، نیست.

انسان اگر دارای ارزش است، اگر شرافت دارد، اگر آدم است به خاطر ملبس بودن (این ملبس بودن، متواند، لباس قدرت، علم، هنر، ثروت و .. را در بربگیرد) نیست.

انسان شریف است اگر روح بزرگی داشته باشد.

یکی از سبزهای درگذشته بیان میکرد:

 به قول استادمون، ملا شدن چه آسان آدم شدن چه مشکل، حال من میگویم، ملا شدن چه مشکل، آدم شدن محال است.